Ce blog est censuré. Pour y accéder malgré la censure, installer un proxy ou ajouter 3 www. comme ceci:
http://www.massir.typepad.fr/
Grâce aux moyens détournés, je viens d'avoir accès à Youtube. Et jaw!!!!
Vive la liberté!
Grâce à cela, je viens de voir cette vidéo. Hlouwa.
J'espère que nos barbus en herbe tunisiens la verront. Peut-être (bien que parfois, je me dis que c'est trop leur demander), peut-être bien que cela pourrait les faire réfléchir et réaliser que ce type dit des choses très censées.
Vouloir vivre comme il y a 14 siècles est un suicide. Et si on veut vivre, il faut savoir garder l'essence des textes sacrés et les interpréter en fonction de l'époque.
Musulmans contre Islam? Rouvrir les portes de l'Ijtihad - Hechmi Dhaoui - Gérard Hadded
J'ai lu ce livre dès sa parution en 2006. Je ne sais pas pourquoi j'y ai pensé hier. Toute la soirée j'ai pensé à ce livre. Il m'a semblé, d'après les souvenirs que j'en gardais, qu'il disait que les ennemis de l'Islam aujourd'hui, sont les musulmans eux-mêmes. Et c'est vrai. Les pires ennemis de l'Islam sont bien les musulmans, qui le déforment, le dénaturent, lui font une mauvaise réputation... J'ai relu le quatrième de couverture.
Deux psychanalystes, Gérad Haddad, juif tunisien vivant en France, et
Hechmi Dhaoui, musulman vivant en Tunisie, s'interrogent sur la
situation du monde arabo-musulman dans ses rapports avec l'Occident.
C'est l'occasion pour eux de pourfendre quelques lieux communs et de
mettre au jour certains paradoxes douloureux. Plutôt qu'à un choc des
civilisations, ne sommes-nous pas confrontés à une guerre civile au sein
d'une même civilisation méditerranéenne nourrie à la fois par le
message monothéiste et la philosophie grecque transmise à l'Occident par
les Arabes? Pour quelles raisons la brillante civilisation
arabo-musulmane est-elle entrée dans un déclin à ce jour sans remède?
Les auteurs soulignent l'importance, au IXe siècle, de la "fermeture
des portes de l'Ijithad", c'est-à-dire de la "pensée critique" qui
avait régné durant les premiers temps de l'Islam. L'imitation" des
fondateurs remplaça alors la réflexion. Au lieu de s'attaquer à la
racine du problème, le monde arabo-musulman contemporain paraît
s'embourber dans deux mauvaises solutions pour sortir de ses impasses:
le nationalisme et l'intégrisme, avec pour conséquence la voie sans
issue du terrorisme. Loin de revenir aux sources vives de leur religion,
des musulmans semblent bien avoir entrepris une régression vers des
comportements et des valeurs préislamiques...
Le livre se présente sous forme d'interview. Gérard Hadded pose des
questions et Hechmi Dhaoui y répond.
Il est évident que hier soir je n'ai pas relu le livre. Peut-être un autre jour, mais pas maintenant, je n'ai vraiment pas le temps.
Mais je l'ai feuilleté. Je voulais trouver un extrait à publier. Mais je n'ai pas vraiment su choisir. Je vais donc vous en copier un au hasard. Vraiment au hasard. Cela vous donnera peut-être envie de lire le livre. Et à certains, il pourra peut-être fournir quelques explications.
"- Ce contraste conduit Lewis à poser légitimement la question: "Qu'est-ce que les musulmans ont fait de l'islam?"
Le grand malheur des musulmans, c'est qu'au lieu de se poser ce genre de questions sur les causes réelles de leur déchéance, ils préfèrent les imputer aux autres. Ils sont inconsciemment sartriens: l'enfer, c'est les autres. C'est le principe fondamental de leur mode de vie. Tantôt les musulmans expliquent leur retard dans l'islam par les invasions mongoles, tantôt par la dislocation et la déliquescence de l'empire Ottoman, et plus récemment, par le colonialisme et l'impérialisme occidental. Actuellement le leitmotiv ce sont les États-Unis manipulés par le sionisme.
- Ces causes existent bien.
- Mais nous sommes incapables de les relativiser, de nous dire: sans doute ces facteurs sont réels, mais pourquoi sommes-nous incapables d'y faire face? Pourquoi avons-nous été incapables d'empêcher l'envahisseur colonial de nous envahir? Pourtant, sur ce oint, le Coran est très clair: "Dieu ne changera rien à la situation d'un peuple tant que celui-ci, de lui-même, ne sera pas réformé."
- C'est la question des causes internes et des causes externes. Marx dira, des siècles plus tard, que les causes internent priment. Freud ne dit pas autre chose.
- Il est donc clair que Dieu nous appelle à nous réformer et à changer de mentalité. Les islamistes, qui veulent toujours nous ramener au passé khoraïchte, oublient ce genre de verset, oublient le caractère révolutionnaire à l'origine de l'Islam, qui a bouleversé la situation d'ignorance d'alors.
Aujourd'hui, dans le monde islamique, la recherche scientifique est totalement nulle, la réflexion en sciences humaines, idem. La création artistique est presque absente dans tous les domaines. Lorsque vous dites à un arabe le mot fennan, artiste, celui-ci pense immédiatement au chanteur de chansonnettes. Il oublie que ce mot désigne aussi le cinéaste, l'homme de théâtre, le danseur, le peintre, le musicien.
- Je vous trouve un peu sévère. On voit naître aujourd'hui, au Maghreb, une littérature, des expériences théâtrales intéressantes.
- Sans doute. Mais elles sont souvent produites à l'étranger, en exil, et elles restent mineures à l'échelle mondiale. Notre régression culturelle nous ramène au temps préislamique de la jahilia, où le discours, la parole, primait sur tout. Nous sommes devenus des êtres qui gaspillent toute leur énergie dans la parole sans produire d'acte efficace. De grands bavards, de grands démagogues, voile ce que nous sommes! Ce bavardage démagogique, langue de bois de surcroit, telle est la plate-forme commune à tous les dirigeants arabes.
Pensez à Nasser qui voulait jeter les Israéliens à la mer, c'est son armée qui a été jetée à la mer; à Khadafi et sa grande gueule, qui maintient son peuple dans l'ignorance; à Bouteflika, qui a prononcé de beaux discours et qui arrivé au pouvoir, maintient la même pourriture du pouvoir. Pensez à Saddam Hussein en Irak, qui a produit des intégristes et des obscurantistes à seule fin de maintenir son totalitarisme autocratique.
Aujourd'hui, la nostalgie traditionnelle des musulmans s'est reportée sur Ben Laden, chef d'Al-Qaeda. Ils trouvent même des explications à ses forfaits, expliquant que le terrorisme est l'arme du faible. Ils ne voient pas que celui-ci leur a causé plus de préjudices que n'importe qui. Ils ne se disent pas: Pourquoi Ben Laden, avec son énergie et son argent, plutôt que de créer une Internationale terroriste, n'a-t-il pas crée et financé un grand centre de recherche arabe dans les domaines des nouvelles technologies, au profit du monde arabo-musulman? Pourquoi n'a-t-il pas cherché à concurrencer les centres de recherche occidentaux, comme l'ont fait les Formosans, les Coréens, et aujourd'hui les chinois?"
On nous bassine souvent avec des "le voile est une liberté individuelle".
C'est peut-être vrai en théorie.
C'est vrai en théorie.
Mais en pratique?
Dans certains pays, il n'est en aucun cas un choix personnel et une liberté. Il est une obligation, une corvée imposée.
Dans d'autres pays, c'est peut-être encore un choix personnel et libre. Mais jusqu'à quand?
Tel est le problème.
Cela commence par être le choix de certaines personnes, et finit par être imposé par les autres. C'est pour cela que je pense et dis que le voile est une atteinte aux libertés. Il commence peut-être par être une liberté, il fini par être une obligation. Et cela, je le refuse.
Il m'est arrivé de lire plusieurs témoignages de filles ou femmes qui ont été obligées de porter le voile, ou qui ont été empêchées de l'enlever.
Je viens d'en lire 2 nouveaux, et cette fois-ci, j'ai eu envie de les publier.
Il s'agit de deux égyptiennes qui témoignent.
Je vous rappelle qu'il y a 20 ans, il était très rare de voir des femmes voilées en Égypte. A l'époque, en Égypte le voile était un choix personnel.
Si vous vous promenez aujourd'hui dans les rues égyptiennes, vous ne verrez pratiquement pas de femmes égyptiennes, musulmanes non voilées. Le voile n'est plus un choix personnel ni une liberté en Égypte.
J'espère que la Tunisie ne suivra jamais ce chemin. Mais sait-on jamais?
C'est pour cela, je pense qu'il faut être vigilants.
ما
كنتش اعرف اني ساذجة, ساذجة يوم ما لبست الحجاب من 8 سنين و قولت انا حرة
و ده اختياري كنت فاكرة ان برضه طبيعي حيبقي اختياري اني اقلعه علشان ده
جسمي مش جسم حد تاني و من كام شهر بدات اشك في حقيقته و عملت بحث اكبر مع
انه جاء متاخرا بس مش مشكلة المهم ابتديت و لقيت ان ملوش اصل في الدين و
ان كل اللي بعمله اني لابسة شعار اعدائي الاخوان المسلمين و الوهابيين و
افتكرت ان عادي ممكن اشيله ما هو كان اختياري بس لاقيت كمية معارضة و هجوم
كاني ابو لهب مثلا و كاني انا السبب قي تدني مستوي التعليم في مصر و
الغباء الثقافي و المبيدات المسرطنة و الجهل و العشوائيات و ديكتاتورية
النظام الحاكم ما انا حقلع الحجاب بقي و كمان بيقولوا لو حقلعوا يبقي اسيب
الصلاة طيب و انتم مال اهلكم دي حاجة خاصة جدا اللي هي علاقتي بربنا محدش
له انه يقولي ايه اللي اعمله او ابطله هو حد سالكم عن رايكم؟ و ييجوا
الاهل و يقولوا مش حتقلعيه عشان احنا اللي حانتحاسب عليكي, ده علي اساس
اني معزة مثلا اذا كان ربنا قال لا تزر وازرة وزر اخري يبقي ازاي حد
حايتحاسب نيابة عني ده غير علي كده بقي كل الستات داخلين الجنة ما الاهل
او الزوج هو اللي حايتحاسب؟ منطق هايل, اقول طيب اللي عنده دليل علي
الحجاب يقولي يردوا يقولوا ما الناس كلها لابساه يبقي صح و ده كان اقصي ما
توصلوا اليه من تدبر العقل! كانت الطريقة انهم يقولولي حنحبيك في البيت
( نفس منطق المعزة) كاني معنديش 24 سنة و لا بني ادام رحت سيبالهم البيت
اسبوعين, نفسي افهم عرفوا يعملوا ايه كده؟ بعد محاولات توسط رجعت و امبارح
قلت تاني اني ناوية اقلعه بابا قالي انت حرة بس شوفي ربنا حينتقم منك ازاي
و ماما قالت كل ما لذ و طاب :) و حاولوا بكل ما اوتوا من سبل يحسسوني اني
المفروض اخجل من جسمي او احس بالعار بس كان مستحيل احس بكده ليه يعني ما
هو جسمي ليه عار هو كان ازدواجية معايير ولا جهل و لا ضعف ارادة و لا عدم
امانة بالعمل ولا رشوة علشان احس بكده؟ المهم صحيت توكلت علي الله و نزلت
الشغل و كانت القطيعة من بابا و ماما و مبسمعش غير كلام مستفز او من
المفترض يكون كده لحد مش واثق بس انا الحمد لله عملت اللي انا مقتنعة بيه
و حساه و احساسي بالرضي و الامان الداخلي يفوق اي محاولات لجعلي اشعر
بالعار و الكفر و اقدر اقول اني مستريحة رغم كل اللي حواليه انا عارفة انه
مش ساهل بس انا عاوزة اقول لكل واحدة عاوزة تقلعه انها تقلعه عشان هي حرة
و جسمها ملكها و ربنا بس هو اللي بيحاسب مفيش الالهة تعيش بيننا ستشعر بن
عقلها هو المسيطر و ابدا لا تشعري انك عارا بل كل العار عليهم لاهمالهم ما
يميزهم كبشر: العقل....لن يستطيع احد الان اخذ نظرة الانتصار من عيني و لا
ان يحسسني بالذل و لا الضعف و لا قلة الكرامة انها اشياء نحن اللاتي نشعر
انفسنا
بها ان يتحكم بنا جهل او غباء بعد اليوم و الا كان العار علينا
منذ
انتشار موجة الحجاب فى مصر تناست المدارس رسالتها الأساسية وهى التربية
والتعليم .. وتناست المدرسات مقررات المناهج الدراسية واعطت لنفسها رساله
تحجيب الفتيات .. وان فشلت فالانتقال للمنزل واستدعاء اولياء الامور
لتوصيل رسالتهم التى تبنوها عنوة وهى انكم لا تربون بناتكم فالحجاب اهم من
الأخلاق .. وتبتدى حكايتى مع الحجاب القهرى انا بالنسبة لى الحجاب ده عمرى ما فكرت احطه على راسى وطول
مرحلة الابتدائى والاعدادى كانت ماما بتسرح لى شعرى وتتفنن لى فيه
بالفيونكات ده غير الجيب كان لازم تبقى مينى لو طويله شوية مش البسها ..
دخلت ثانوى وعينك ما تشوف الا النور المدرسة بنات بس كل المدرسات عاملين
زى العقارب تخيلى مدرسة الألعاب لابسه خمار .. بدأت تشتغلنى بقى الجيب دى
قصيرة لازم تطول ... انتى كبرتى لازم تدارى شعرك .. وانا اسمع من هنا
واطلع الكلام من هناك .. ولما خنقت عليا اكتر كنت اتلاشى انزل من الفصل
علشان مش اقابلها فى وشى وتسمعنى كلمتين لحد ما جت مدرسة التربية الدينية
ومسكتنى بنار جهنم وقعد تخوفنى من ربنا وعذابه فى الاخر انسحبت من لسانى
وقولت لها خلاص نا كدا مش بحب ربنا علشان هو خالقنى وعايز يدخلنى النار ..
وهنا بدات ابقى كافرة ونزلتنى للمديرة والمديرة طردتنى من المدرسة واستدعت
ولى الأمر ... وبما ان ولى الأمر عندى خلفنا وملوش دعوة الا باكلنا وشربنا
يبقى المسئوله فى الحالة دى هى ماما .. اول لما دخلت المدرسة علشان تقابل
المديرة كل الحيزبونات اتلمو عليها وقعدوا يقولولا لها عيب بنتك تمشى
لحمها مكشوف .. بنتك سلعه معروضه للكل ينهش فى لحمها لاقيتها جاية لى
البيت وبتفرحنى بلبس جديد وكله طويل .. حلفت ما انا لابساه وهلبس اللى انا
عايزاه .. قالت لى همنع عنك المصروف قولت لها وانا مش رايحه المدرسة ..
طبعا كانت لسه الشحنة عندها كاملة رزعتنى جوز قلام حلوين ... وكنت بروح
المدرسة مش احضر حصة الدين كنت بقضيها فى حوش المدرسة .. وفى نفس الوقت
كنت بتعمد اواجه مدرسة الالعاب ام خمار دى المهم لعبت لهم فى الازرق وهما
كمان كرهونى فى المدرسة باللى فيها .. وفات الثانوى على خير .. وفضلت كملت
حياتى البس اللى انا عايزاه ومن غير حجاب .. لحد ما اتخرجت وجيت قولت لهم
عايزة اعمل مشروع .. تخيلو انى مثلا هعمل محل اكسسوارات او لعب اطفال لكن
المفاجأة انى كنت عايزة اعمل انترنت كافيه .. انا قولت اللى عايزة اعمله
من هنا وكانى قولت لهم هفتح كبارية واشتغل فيه رقاصه .. الجميع اعترض
وقالوا لى انترنت وانتى بالمنظر ده والشباب يدخلوا عندك ويفتحو حاجات
اباحية انتى عايزة تفضحينا انتى عايزة تجرسينا المهم صممت على رائيى
بابا قالى انا مش معترض خالص بس شوفى مين هيعبرك ويديكى فلوس ... وماما
شرحه لانهم عارفين انى مش معايا 10جنيه على بعضها فى الوقت ده .. كلمت
اخويا قالى انا ممكن اديكى الف جنيه ومش عايزة تاني بس بشرط البسى الحجاب
.. ترددت وقولت الله الغنى مش عايزة حاجه .. بس فى نفس الوقت عايزة اعمل
المشروع .. نزلت لفيت على البنوك ازاى اعمل قرض .. كلهم شروطهم واحدة ومش
هيدونى اكتر من 3000جنيه بس بشرط الضامن لازم يكون درجة اولى ولازم يكون
فى مكان للمشروع واقدم العقد بتاعه وايصال كهربا كمان .. روحت جمعيه رجال
الاعمال اشوف نظامهم ايه فى القروض لاقيت نفس الشروط .. كدا مش قدامى حل
غير انى البس الحجاب واخد الالف جنيه من اخويا احجز بيهم محل واكتب العقد
وأخده واروح اقدمه .. وبالفعل عملت كدا .. وهو برضه للى راح ضمنى لانه كان
فرحان اوى بلبسى للحجاب .. اخدت قرض من جمعيه رجال الاعمال وقرض من بنك
القاهره وبدأت المشروع بتاعى .. اول 3 سنين كنت بشتغل علشان اسدد القروض
اللى ورايا وخلصت كل الفلوس اللى عليا .. واول حاجه عملتها قلعت الحجاب ..
ليه بقى مكنتش اقدر اقلعه قبل كدا لانى مديونه .. وكنت خايفه من رد الفعل
هيبقى ازاى ؟ اخويا مش عمل حاجه كل اللى عمله قالى ربنا يهيدكى للخير
وكلمنى عادى .. بابا كانت تصرفاته بناء على مواقف ماما .. اللى هو شايفها
زعلانه وعملت ثورة فى البيت وقعدت تقولى الناس يقولوا علينا ايه مش عارفين
نربيكى ؟ ماشية على حل شعرك ؟ يبقى انا حاجه بيت ربنا ومش بسيب ولا فرض
وبنتى صايعه بتلبس قصير وبنطلونات وشعر .. انتى عايزة تفضحينا .. قولت لها
لما ده فضايح ايه رايك بقى اتنقب وارفع راسك قدام الناس وارجع لك حامل فى
الشهر الثالث هتعملى ايه ؟ طبعا فضلت مقطاعانى وتقولى لما تحسى ان ليكى
اهل هنكلمك .. ابويا يدخل البيت يشوفنى قاعدة بتفرج على التلفيزون يلف وشه
الناحية .. حسسونى انى منبوذه وانهم قرفانين منى مش يقعدوا معايا على
الاكل ولا فى مكان واحد .. فى الآخر قولت وانا ايه يجبرنى على كدا روحت
عامله خطة مضاده وبدات اكل بره البيت .. ارجع البيت على اوضتى ولو سمعت
صوت حد فى الصاله مخرجش .. استغنيت عن التلفزيون خالص وجبت لاب توب كنت
بقضى كل وقتى عليه فى اوضتى مع انى قاعده طول النهار على النت فى النت
كافيه اللى عملته لكن برضه مش هقد فى البيت اكلم فى نفسى .. حسستهم انكو
قرفانين انا كان مستغنيه عنكو ومش عايزاكو لحد مالقوش فايدة وفى الآخر استسلمو للامر الواقع انا
بقى كنت باعاند معاهم ليه .. لانهم كانوا بيذلونى علشان منظرهم قدام الناس
وقطعة القماش دى هى العفة والتدين .. مش عندهم مانع البس لبس محزق وملزق
لكن مش اقلع الحجاب .. المنطق نفسه كنت غير مقتنعه بيه ولو كان الموضوع
زاد عن كدا انا كنت بفكر بشكل جادى فى الاستقلال بعيد عنهم خالص ..وتعمدت
اوصل لهم الرساله دى عن طريق بنت عمتى اللى مش بتتبل فى بؤها فوله ..
وتقريبا التهديد جاب نتيجة ... سورى يا جماعه طولت عليكو بس انا اضطريت
احكى من اول ثانوى لحد ما انتهت الحرب علشان يكون الموضوع كله قدامكو بالمناسبة فى بنات كتير اوى نفسهم يقلعوا الحجاب بس المجتمع ونظرة الناس والكلام الفاضى ده مقيدهم
تحياتى للجميع
Ce qui me fait peur, c'est que nos droits ne sont jamais à 100% acquis. Nous pouvons les perdre à tout moment sans même nous en rendre compte. Le problème est que certains pensent que ces droits sont immuables. Ce n'est pas le cas.
Un jour, lors d'un cours de "listening", j'ai voulu expliquer à mes élèves le sens de la chanson de John Lennon, Imagine. L'idée que le paradis, l'enfer, ou la religion puissent ne pas exister les choquait. Ils avaient peur de ces mots perçus comme autant de blasphèmes. Je les ai amenés à "imaginer", juste "imaginer", un monde sans haine, sans violence, plus besoin de punitions ni de récompenses, pas de lois ni de règles. Je leur ai expliqué qu'on avait le droit de rêver et surtout le droit de l'exprimer avec des mots. Que s'ils parvenaient à penser le monde selon Lennon, ils comprendraient mieux le sens profond de l'islam, et des autres religions: le paradis, c'est un peu ça aussi.Nos silences - Wahiba Khiari.
ذهب عالم أزهري إلى أبعد من قضية النقاب المثارة حاليا في مصر، وأفتى
بأن الحجاب ذاته غير موجود في الإسلام، معتبرا أن كلمة "الحجاب كلمة خاطئة
وليست من الإسلام".
وقال الدكتور أحمد السايح الأستاذ بكلية أصول الدين بجامعة الأزهر إن
"الزي الإسلامي هو أن ترتدي المرأة ما يسترها، أما تغطية الشعر فعليه
خلاف"، مشيرا إلى أن عبارة "جيبوهن" الواردة فى الآية الكريمة "وليضربن
بخمرهن على جيبوهن"، فسرها البعض على أنها تعني فتحات الرقبة، بينما فسرها
البعض الآخر على أنها شعر المرأة.
واستنكر السايح الهجوم الذي شنه البعض على شيخ الأزهر الدكتور محمد
سيد طنطاوي، بسبب منعه ارتداء النقاب في المعاهد الأزهرية، وقال إن النقاب
يعطل تطبيق الآية الكريمة "قل للمؤمنين يغضوا من أبصارهم" الواردة فى سورة
النور.
مشيرا إلى أن تطبيق الآية مشترط بأن تكون المرأة كاشفة لوجهها، وأن
علماء المسلمين الذين أخذوا الحديث عن عائشة لم يثبتوا أنها كانت منتقبة.
وقال "النقاب عادة جاهلية فرضها المتشددون، وشيخ الأزهر يحاول صد الوباء السلفي المنتشر بين الناس".
كما استنكر السايح قيام البعض بالربط بين موقف شيخ الأزهر من النقاب،
ومواقف حكومات بعض الدول الأوروبية التي تحظر ارتداء الحجاب في الأماكن
العامة ومن بينها فرنسا.
وقال "لو كنت رئيس فرنسا لمنعت ارتداء الحجاب"، مشيرا إلى أن "الدول
الأوروبية وصلت إلى درجة عالية من الرقي، وتعتبر أن الرجل والمرأة مخلوق
واحد، ولا داعي لارتداء الحجاب فيها".
وللدكتور السياح فتاوى عدة مثيرة للجدل من بينها رفضه تعدد الزوجات،
وقال إن "الزواج بأكثر من واحدة لم يرد في القرآن أو السنة سوى من المرأة
التي توفي عنها زوجها وترك لها أطفالا أيتاما، باعتبار ذلك نوعا من
التضامن الاجتماعي".
واستدل على كلامه بما ورد في قوله تعالى "وإن خفتم ألا تقسطوا في
اليتامى فانكحوا ما طاب لكم من النساء مثنى وثلاث ورباع، فإن خفتم ألا
تعدلوا فواحدة أو ما ملكت أيمانكم ذلك أدنى ألا تعولوا".
وأوضح أن "كلمة إن شرطية وهي تقتضي فعل الشرط وجوابه، وهما جاءا في
قضية الأيتام في المجتمع الإسلامي، وتلك الحالة هي الوحيدة فقط التي يجوز
للرجل فيها أن يعدد زوجاته".
واستطرد السايح "أن زواج المتزوج من فتاة شابة لم يسبق لها الزواج لا
يجوز على الإطلاق، والقائلون بغير هذا لا يدركون أبعاد النص القرآني
الوارد في ذلك، فالمولى عندما تحدث في الآية قال "وإن خفتم ألا تقسطوا في
اليتامى فانكحوا ما طاب لكم من النساء" ولم يقل من الفتيات، والمرأة قبل
الدخول بها لا تصنف ضمن عدد النساء، فالتعدد ليس كما يفهمه البعض على
إطلاقه، وإنما هو مقيد بالمصلحة بالزواج من المرأة التي يحتاج أولادها
لتكافل".
وتابع بأن "هناك شرطا آخر بأن تكون من الأقارب؛ باعتبار أن تلك
المرأة بعد وفاة زوجها تحتاج إلى الدخول عليها من أقارب الزواج الذين لا
يمثلون لها محارم، ومنعا للفتنة أباح الإسلام لمن كان منهم متزوجا أن
يتزوج منها، وأما غير تلك الحالة فأنا أتحدى أن يكون تعدد الزوجات مباحا
بأي صفة من الصفات".
وقال السايح "إن تعدد الزوجات ينطوي على كثير من المضار، والقاعدة
الشرعية تقول بأن دفع الضرر مقدم على جلب المنافع، فالعدل كما هو ثابت بين
أكثر من زوجة مستحيل".
J'avoue que je suis agréablement surprise par les dernières positions de certains ulémas de l'Université d'Al Azhar. On dirait qu'eux aussi commencent à en avoir marre de ces intégristes qui dénaturent l'islam.
C'est déjà la nuit, les journées d'hiver sont trop courtes. Je fais mes dernières prières, je vais demander à Dieu de me sortir de là, que je puisse retourner en ville.Dieu est le seul vrai ami sur lequel je peux compter. Quand je Lui parle, je le fais avec les mots du cœur, arabes, français, ou même muets. Je sais qu'Il m'écoute et me comprend. Ici on croit que pour s'adresser à Dieu, on doit obligatoirement le faire en arabe. Pourtant, ma grand-mère prie en kabyle, elle a appris quelques sourates du Coran dont elle ne connait pas bien le sens, et quand elle lève ses mains vers le ciel, elle parle sa langue. Je fais pareil, je Lui dis les mots comme je les sens. Une fois, une copine m'a passé un livre de "doaa", des invocations que l'on doit apprendre par cœur, telles quelles, pour être sûr de voir ses prières se réaliser. J'ai essayé, mais à chaque fois, les mots en arabe classique se mêlent dans ma tête et j'en oublie l'objet de ma prière. Alors, désespérée, je reprends ma demande, en dialecte, ou même en français. Je me sens tellement plus proche de Dieu quand je Lui parle sans contrainte de langue. On ne doit pas rechercher ses mots pour parler à Dieu. Il connait nos pensées profondes et nues, avant que les mots ne les habillent.
On croit que Dieu est comme ces professeurs mégalos qui aiment à retrouver uniquement leurs propres mots dans les copies de leurs élèves. Je leur dis: "Dieu est plus intelligent que ça!", on me crie: "Astaghfir Allah! Demande pardon, c'est évident, tu n'as pas à le dire, Allah est plus qu'intelligent;" Moi je poursuis: "Eh bien oui, Dieu est plus qu'intelligent, donc Il comprend ce que je veux dire, et je n'ai pas besoin d'antisèches pour Lui parler." Ça les met très mal à l'aise, surtout quand je rajoute que Dieu a sûrement le sens de l'humour, sinon Il n'aurait pas crée le rire. C'est comme ça, j'en suis sûre que Dieu, en plus de ce qu'Il est qu'on ne perçoit pas, est tout ce qu'il y a de meilleur en nous.
J'ai fini mes prières de la nuit, je peux espérer rêver pendant mon sommeil.
"Il importe guère qu'un être soit croyant ou non: il est beaucoup plus important qu'il soit bon".
Dalai lama
Et c'est ce que je pense aussi. Un homme bon ne fera pas de mal à autrui. Il saura se comporter en société. Il fera du bien autour de lui... Peu importe si par ailleurs, il fait ou ne fait pas des prières, jeune ou pas, allume des cierges ou pas, va dans une mosquée ou une église ou pas....
J'ai trouvé une transcription en anglais pour ceux qui ne comprennent pas l'arabe.
Désolée, je n'en ai pas trouvé en français.
Egyptian Child Preacher Forbids Singing and States: The West Presents Adultery as "Sex Education"
Following are excerpts from an interview withEgyptian child preacher Muslim Sa'id,which aired on Al-Nas TV on July 2, 2009.
Interviewer: Sheik Muslim, we've been discussing the Islamic
ruling about singing and music. As we know, the Prophet Muhammad said:
"Among my followers, there will be some people who will consider as
lawful..."
Muslim Sa'id: ... “illegal sexual intercourse, silk, alcohol, and musical instruments."
Interviewer: Very good. That’s right. Sheik Muslim, we would like you to explain this blessed hadith to us.[...]
Muslim Sa'id: The problem is that not enough things are being
done, and that people insist on listening to the forbidden singing, to
which many people have become addicted – except a few, upon whom God
has taken mercy. It has gotten to the point that this singing distracts
them from many of the religious and worldly matters important to them.
This has led to a waste of time and money, to insisting upon sin, and
to binding the heart to things other than God. I do not understand what
makes people insist upon this. Do they doubt the ruling that [singing]
is forbidden? Or is this a weakness of faith and determination? My
brother, who proclaims that there is no god but Allah, and that
Muhammad is the messenger of Allah: what is better – to listen to the
All Merciful or to listen to Satan?[...]Mr. Sa'id, I have a question, which my brothers in elementary school
can answer. What is the opposite of "consider as lawful"? Forbidding.
This means that these issues, mentioned in the hadith, are
forbidden, but they are permitting them. Third, they give these things
names that are not theirs. This shows that they are changing what these
things are called, in order to attract people to them. Fourth, they
call "illegal sexual intercourse" – or adultery – "sex education."
Fifth, they call wine "spirits." Sixth, they call the instruments they
play "instruments of music and art." They do this to deceive you – you
poor guy, you poor girl.Let's use simple language. First of all, singing is composed of
three things: melody, lyrics, and a singer. First, the melody. When
this melody accompanies any words - even lyrics that mention God and
His Messenger – it is forbidden, with one exception – the use of the
tambourine among women. Second, the words. If the words call for
polytheism or heresy, if they glorify the polytheists, the infidels, or
false gods, or if they cause sorrow or arouse the urges, this is
forbidden. Third, the singer. If, by means of his style, he encourages
feebleness or promiscuity, it is forbidden. Mr. Sa'id, there are
singers who wear necklaces, and make their hair stand on end, as if
they are holding live electrical wires.
بمناسبة صدور كتابى «نيران صديقة» باللغة الألمانية، دعتنى دار النشر
السويسرية «لينوس» إلى عقد عدة ندوات حول الكتاب فى سويسرا وألمانيا.. ما
أن وصلت إلى زيورخ حتى وجدت الرأى العام السويسرى مشغولا بقضية مثيرة
ومهمة.. يسمونها هنا معركة المآذن. الحكاية بدأها حزب الشعب السويسرى،
وهو
حزب يمينى قوى يقوده زعيم متطرف اسمه كريستوف بلوشير.. هذا الحزب قد دأب
منذ سنوات على اقتراح قوانين معادية للأجانب والمهاجرين.. وقد قاد السيد
بلوشير أكثر من حملة فى السابق من أجل التضييق على المهاجرين إلى سويسرا
وخصوصا العرب والمسلمين.. الحملة الجديدة التى تبناها بلوشير تطالب بمنع
إقامة المآذن الإسلامية فى سويسرا..
يبلغ عدد السكان فى سويسرا
نحو 7 ملايين نسمة يشكل المسلمون منهم نحو 300 ألف مواطن.. الجالية
المسلمة فى سويسرا مسالمة وهادئة ولم يحدث منها أى حوادث عنف إطلاقا.. لكن
السيد بلوشير جمع أكثر من مائة ألف توقيع، على عريضة تطالب الحكومة بمنع
إقامة المآذن فى سويسرا، وهذا المنع يشمل المآذن دون المساجد، فيظل من حق
المسلمين أن يتخذوا ما شاءوا من المساجد ولكن بدون مآذن..
والسبب فى ذلك أن الإسلام فى رأى بلوشير، دين يدعو إلى القتل والعنف واضطهاد المرأة.. وأن المئذنة شعار حربى وليست رمزا دينيا..
وقد استند بلوشير إلى استعارة بلاغية لرئيس الوزراء التركى رجب آردوغان، فى إحدى خطبه، قال فيها: «المآذن
حرابنا والقباب خوذاتنا والجوامع ثكناتنا والمؤمنون جيشنا».. واستند
بلوشير أيضا للأسف إلى دعاوى شيوخ التطرف، التى يبرزها الإعلام الغربى،
التى تدعو إلى تغطية وجه المرأة بالكامل وعزلها فى البيت. كما أعلن بلوشير
أن كثيرا من الدول الإسلامية تحرم المسيحيين فيها من إقامة شعائرهم
الدينية وبالتالى فإن على سويسرا أن تعامل المسلمين فيها بنفس الطريقة..
وقد
اختار كريستوف بلوشير لحملته ملصقة بشعة تمثل علم سويسرا، تقف عليه امرأة
منتقبة مغطاة بالكامل بينما يخترق العلم عددا كبيرا من المآذن التى بدت
وكأنها قنابل أو صواريخ حربية.. وقد رفضت بعض المدن السويسرية السماح
بتوزيع هذه الملصقة لأنها تحث على العنصرية وكراهية المسلمين بينما سمحت
بها بعض المدن الأخرى من باب حرية التعبير..
إلى هنا والأمر
مألوف ويتكرر كثيرا فى الغرب: سياسى غربى عنصرى يحض على كراهية الإسلام
والمسلمين ويسعى إلى التضييق عليهم واضطهادهم.. لكن الجديد فى هذه الحملة
هو رد فعل السويسريين عليها. فقد قام المثقفون المستقلون وأحزاب اليسار
والوسط والخضر والهيئات الدينية المسيحية واليهودية والإسلامية جميعا،
بحملة كبيرة مضادة دافعوا فيها عن حق المسلمين فى إقامة المآذن..
واعتبروا
دعوة بلوشير انتهاكا واضحا لحق المسلمين السويسريين فى العبادة وحرية
العقيدة.. وقال توماس ويبف، كبير الأساقفة فى سويسرا: «إننا نقف بقوة من
أجل تمكين المسلمين من ممارسة العبادة، بحرية وكرامة، وإذا كانت المآذن
مطلوبة فى دينهم فنحن ندعوهم إلى توضيح ذلك للرأى العام السويسرى..
وحتى
إذا كان بعض الدول الإسلامية تحرم مواطنيها المسيحيين من حقوقهم الدينية
فإن ذلك لا يبرر اضطهاد سويسرا لمواطنيها المسلمين لأننا لا يجب أبدا أن
نرد على الظلم بظلم آخر ولو فعلنا ذلك نكون خائنين لمبادئنا وقيمنا».
أما
السيدة ايفلين شلامف وزيرة العدل السويسرية، وهى عضوة سابقة فى الحزب الذى
يتزعمه بلوشير.. فقد أدانت بشدة حملة منع المآذن وأكدت أنها منافية
للدستور السويسرى الذى يكفل حرية العقيدة والعبادة لجميع المواطنين بدون
استثناء. واستجابة لهذه الحملة الكبيرة لمناصرة حقوق المسلمين، فقد رفض
البرلمان السويسرى إصدار قانون بمنع المآذن الإسلامية ورفض ذلك أيضا مجلس
الشيوخ السويسرى، ووقفت المنظمات الدولية جميعا (بما فيها الأمم المتحدة
والعفو الدولية) ضد منع المآذن الإسلامية فى سويسرا.. بل إن الحكومة
السويسرية، تأكيدا لدعمها للمسلمين،
قامت بإعطاء تصريح بمئذنة
جديدة ليرتفع العدد إلى خمس مآذن فى سويسرا.. لكن المعركة لم تنته بعد
فطبقا للقانون السويسرى، نظرا للعريضة التى وقع عليها مائة ألف مواطن..
سوف يتم استفتاء رسمى يوم 29 نوفمبر المقبل، يصوت فيه المواطنون جميعا حول
منع المآذن فى سويسرا..
وقد أثبتت استطلاعات الرأى حتى الآن، أن
53% من السويسريين يؤيدون حق المسلمين فى إقامة مآذنهم مقابل 34% يرفضون
المآذن بينما لم يقرر 13% من المواطنين رأيهم النهائى بعد.. المعركة على
أشدها فى سويسرا حول المآذن الإسلامية ولعله من المفيد أن نسجل بعض
الملاحظات: أولا: توضح لنا هذه الأحداث حقيقة أن الغربيين ليسوا
جميعا أعداء الإسلام كما يردد بعض شيوخ التطرف عندنا، بل إن قطاعا كبيرا
منهم، بالرغم من الصورة السيئة الخاطئة للإسلام فى الإعلام الغربى،..
مازالوا يدافعون عن حقوق المسلمين فى الغرب فى نطاق دفاعهم عن حقوق
الإنسان بشكل عام..
وقد قالت لى السيدة إنجيلا شادر، وهى من أبرز نقاد الأدب فى سويسرا: «أنا
مسيحية بروتستانتية، عندما كنت طفلة تلقيت تعليمى الدينى فى كنيسة. وعلى
الجانب الآخر من الشارع كان يوجد جامع صغير وبسيط وجميل وكان يبدو لى
عندئذ وكأنه الجنة. اليوم مازلت أرى الجامع بنفس الجمال الذى رأيته وأنا
صغيرة، وهو يمثل وجود جالية مسلمة فى بلادى. وأنا أحس بألم عندما أفكر كيف
تتأذى مشاعر المسلمين فى سويسرا جراء هذه الحملة».
ثانيا: إن
الفكر العنصرى الغربى الكاره للعرب والمسلمين، ليس جديدا لكن الجديد أنه
يكتسب المزيد من المؤيدين وذلك بسبب خوف الغربيين من الصورة الدموية
المتخلفة التى يتطوع بعض المسلمين بتقديمها عن دينهم، فالذين وقعوا
العريضة من أجل منع المآذن، ليسوا بالضرورة عنصريين كارهين للإسلام،
لكنهم
خائفون من دين لا يعرفونه يرتبط دائما فى أذهانهم بالقتل والدماء واضطهاد
المرأة.. ولنا أن نتخيل رد فعل المواطن الغربى عندما يشاهد فى التليفزيون
السيد أسامة بن لادن وهو يطالب بذبح أكبر عدد من النصارى والكفار أو رد
فعل المرأة الغربية عندما تستمع إلى أحد شيوخ التطرف وهو يؤكد أن المرأة
المسلمة يجب أن ترتدى نقابا بعين واحدة.
ثالثا: المعركة الدائرة
فى سويسرا الآن مهمة للغاية ونتيجتها ستتجاوز بكثير إقامة المآذن. لو فاز
حزب بلوشير فى الاستفتاء يوم 29 نوفمبر فإن الإسلام يصبح، من الناحية
الرسمية القانونية، ديانة تحرض على العنف والكراهية والقتل، الأمر الذى
سيكون له آثار سلبية على الجالية المسلمة فى البلاد الغربية جميعا. فلماذا
لا نشترك فى هذه المعركة..؟
لا أقصد هنا طبعا حكامنا المستبدين
فهؤلاء لا خير فيهم ولا أمل، ولكن أين الهيئات الإسلامية المستقلة ولماذا
لا يسافر علماء الإسلام المستنيرون إلى سويسرا، قبل إجراء الاستفتاء يوم
29 نوفمبر، لكى يبينوا للناس هناك أن المآذن لا علاقة لها بالقتل
والدماء..؟ أليس هذا هو الجهاد الحقيقى..؟ أن نشرح حقيقة الدين لمن
يجهلونه..
إن السجال الدائر الآن فى المجتمع السويسرى فرصة ذهبية
لكى نقدم للغربيين حقيقة الإسلام الذى أقام حضارة عظيمة على مدى سبعة قرون
علمت العالم كله قيم التسامح والعدل والحرية..
أتمنى فعلا أن
تأخذ جريدة «الشروق» المبادرة وتوفد إلى سويسرا مجموعة من كبار العلماء
وأساتذة الحضارة الإسلامية، أنا واثق من أن الإعلام السويسرى سيهتم بهم
ويمنحهم فرصة مخاطبة الرأى العام.. لأن السويسريين جميعا، حتى الذين
يؤيدون حق المسلمين فى إقامة المآذن، لديهم أفكار مشوشة وأسئلة كثيرة عن
الإسلام يبحثون عن إجابات لها.
أخيرا.. لا أستطيع أن أمنع نفسى
من المقارنة بين ما يحدث فى سويسرا وما يحدث فى مصر المنكوبة بالاستبداد،
فى سويسرا لا يستطيع أحد أن ينفرد بقرار حتى لو تعلق الأمر بإقامة
المآذن.. الحاكم ينتخبه الناس بإرادتهم الحرة والسلطة كلها للشعب والحكومة
فى خدمة المواطنين.
أما عندنا فإن زعيمنا الملهم ينفرد وحده
بالقرارات جميعا بدءا من الاشتراك فى الحروب والسياسات الاقتصادية
والدولية وحتى قرارات ذبح الخنازير والطيور.. النتيجة أن سويسرا
الديمقراطية تتقدم وتزهر بينما تدهورت مصر حتى وصلت إلى الحضيض. الديمقراطية هى الحل.
Les commentaires récents